Interview in dagblad Trouw naar aanleiding van het verschijnen van het boek ‘Thuis. Het drama van een sentimentele samenleving.’
Te lezen via Blendle
Interview
Weg met het hokje ‘m/v’
Wie wordt er gekwetst als je zegt ‘beste aanwezigen’? #genderneutraal aanspreken is belangrijk en kent geen verliezers.
Geïnterviewd in NRC Handelsblad over onlangs door de gemeente Amsterdam gepubliceerde genderneutrale taalgids voor ambtenaren.
Interview Volkskrant: Nationalisme is troef in partijprogramma’s
‘Niet alleen Mark Rutte lijkt geobsedeerd door de vraag wie zich een echte Nederlander mag noemen, stelt hoogleraar sociologie Jan Willem Duyvendak. ‘Bijna alle politieke partijen zijn dat.’ ‘
Interview in de Volkskrant over opvattingen Nederlanderschap.
Interview: ‘De verzorgingsstaat is superieur’
“Samenlevingsopbouw Vlaanderen is volop bezig zijn kijk op vermaatschappelijking scherp te stellen. Daarom gingen we praten met professor Jan Willem Duyvendak.
Jan Willem Duyvendak is geen onbekende van Samenlevingsopbouw. Van 1996 tot 2002 bekleedde hij de leerstoel Wetenschappelijke Grondslagen van het Opbouwwerk aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Ondertussen is hij faculteitshoogleraar sociologie aan de Universiteit van Amsterdam. Daar publiceert hij onder andere over sociale bewegingen, de culturalisering van burgerschap, en de transformatie van de verzorgingsstaat. Als socioloog tracht hij empirisch en reflexief tewerk te gaan. Duyvendak wil concepten als de participatiesamenleving, vermaatschappelijking en eigen kracht-denken minder ideologisch bekijken. Dat maakt zijn inzichten erg relevant voor de vermaatschappelijking van de zorg in Vlaanderen.
In een artikel op socialevraagstukken.nl stelt u dat we in on-sociologische tijden leven als het over sociaal beleid gaat. Wat bedoelt u daar precies mee?
Duyvendak: Ik geloof dat het Nederlandse decentralisatiebeleid en de transitie – of moet ik het afbraak noemen? – van de verzorgingsstaat op weinig empirische grond gestoeld is. Heel deze evolutie lijkt me voornamelijk door ideologie gedreven. Het beleid gebruikt idealen als autonomie en nabijheid op een manier die de ongelijkheid in de samenleving stevig dreigt te doen toenemen. Zeker wanneer ze, zoals nu het geval is, samengaan met een klimaat van antiprofessionalisme en anti-institutionalisme.”
Interview in Fellows: Diversité, discrimination et démocratie
On the question of how to deal with diversity, France seemingly occupies a unique position. There is little space for ‘diversity’ in its public sphere. Under the banners of républicanisme and laïcité, French politicians suggest that all citizens are politically equal, irrespective of religion, customs, background, etc. (all considered ‘private’ matters). French policy-makers care little about the religious and ethnic backgrounds of citizens; it is with disbelief that they discover that such characteristics are formally registered by the state in other countries.
Many French politicians take pride in their country’s ‘exceptionalism’ and claim that the neutral public sphere (or at least one without ‘ostentatious’ religious symbols) leads to a more harmonious society than the communitarian approach favoured by Anglophone countries. My own country, the Netherlands, is often portrayed as the very opposite of France, as a country that pursues ‘multicultural’ policies that grant public space and recognition to religious and ethnic groups. Quelle horreur !
As a researcher, I must admit that I am often surprised by politicians who focus on discursive di erences between countries, as discourse seems so often divorced from what is actually happening on the ground. I don’t mean here that ‘we’ don’t live up to our ideals (although this might be true as well). My claim, rather, is that politicians routinely misunderstand the character of their own ideals. Let me explain.
Read the interview
‘De waarden waarmee we nieuwkomers confronteren zijn helemaal niet zo Nederlands’
‘In het huidige debat over de integratie van nieuwkomers ontbreekt het aan feiten. Studenten en wetenschappers hebben daarin een belangrijke rol, ze moeten zich meer bewust zijn van van de Nederlandse geschiedenis. Dat stelt UvA-hoogleraar Jan Willem Duyvendak.
De socioloog beticht Nederlanders donderdag in een essay in de Groene Amsterdammer van collectief geheugenverlies. In het debat over moslims wordt vaak gesteld dat de cultuur van moslims haaks staat op typisch Nederlandse waarden als rechten van vrouwen en homo’s of scheiding van kerk en staat, zegt Duyvendak. ‘Terwijl wij die normen en waarden nog helemaal niet lang geleden hebben omarmd en de laatste decennia keihard zijn bevochten.’