Dat de formatie is afgeketst op migratie zegt vooral iets over het zelfbeeld van de Nederlander.
Met Saskia Bonjour in NRC Handelsblad
Lees het artikel op nrc.nl (€) of in pdf op deze website
Opinion
Sociologie als oplossing
…of als probleem.
“Geïnspireerd door Karl Jaspers Die geistige Situation der Zeit (1931) riep Jürgen Habermas in 1979 collega-wetenschappers en kunstenaars op tot een analyse van de voedingsbodem voor een autoritair, niet-democratisch regime. Sociologie Magazine treedt in hun voetsporen met Jan Willem Duyvendak. Hij pleit ervoor grove generalisaties te wantrouwen.
Naar aanleiding van geweld tegen twee homoseksuele mannen ging het de afgelopen tijd weer veel over de oorzaken hiervan. Sociologen benadrukken dat het meeste gedrag dat we vertonen groepsgedrag is: er zit weinig individueels en origineels bij. In het geval van antihomoseksueel geweld is het groepskarakter trouwens ook moeilijk te missen. Weinig ‘potenrammers’ handelen alleen.”
Lees op verder op de website van Sociologie Magazine
De Franse verkiezingen: het verstikkende verlangen naar eenheid
‘Vaak wordt gesteld dat het Front National een Fremdkörper is in de Franse politiek: Frankrijk is toch immers het land dat openstaat voor iedereen, waar je staatsburgerschap kunt krijgen als je er geboren wordt, waar geen onderscheid wordt gemaakt naar kleur of klasse, waar broederschap heerst? Hoe kan het dan dat juist in Frankrijk, het land dat universele mensenrechten wil belichamen, een xenofobe partij zo hoog lijkt te gaan scoren bij de eerste ronde van de presidentsverkiezingen a.s. zondag?
Het antwoord is dat de populariteit van nativisme en xenofobie geen uitzonderingen zijn, geen anomalieën, maar een repeterend aspect van de Franse geschiedenis. De groei van het racistische Front National is een direct gevolg van het ‘kleurenblinde’ ideaal van Frankrijk: Frankrijk kan niet of nauwelijks omgaan met verschillen.’
Hoezo wordt er ‘nooit’ naar de burger geluisterd?
‘Joris Luyendijk neemt het Fortuynse cliché dat geen van de partijen de zorgen van ‘het Nederlandse volk’ over migratie serieus neemt kritiekloos over.’
Opiniestuk met Saskia Bonjour op Joop.nl
‘Meerderheid heeft het allang voor het zeggen’
Opiniestuk in de Volkskrant.
“Collega-socioloog Ruud Koopmans stelt (Vonk, 3 december) dat het de hoogste tijd is om ‘de rechten van nationale meerderheden te herwaarderen’. Hij meent dat deze in de verdrukking zijn gekomen door de instroom van migranten, van ‘minderheidsculturen’ die wel alle ruimte krijgen.
Op grond van mijn eigen onderzoek concludeer ik precies het tegenovergestelde: de legitimiteit van aanspraken van minderheidsgroepen is de afgelopen twintig jaar in Nederland enorm verminderd, terwijl de meerderheidscultuur meer en meer wordt gerespecteerd.”
Laten we onze Nederlandse waarden niet witschilderen
Vandaag in NRC Handelsblad.
‘Nederland is nog maar heel kort een goede plek voor vrouwen en homo’s, betoogt hoogleraar sociologie Jan Willem Duyvendak. Mogen moslims er misschien ook even over doen?’
Interview in Fellows: Diversité, discrimination et démocratie
On the question of how to deal with diversity, France seemingly occupies a unique position. There is little space for ‘diversity’ in its public sphere. Under the banners of républicanisme and laïcité, French politicians suggest that all citizens are politically equal, irrespective of religion, customs, background, etc. (all considered ‘private’ matters). French policy-makers care little about the religious and ethnic backgrounds of citizens; it is with disbelief that they discover that such characteristics are formally registered by the state in other countries.
Many French politicians take pride in their country’s ‘exceptionalism’ and claim that the neutral public sphere (or at least one without ‘ostentatious’ religious symbols) leads to a more harmonious society than the communitarian approach favoured by Anglophone countries. My own country, the Netherlands, is often portrayed as the very opposite of France, as a country that pursues ‘multicultural’ policies that grant public space and recognition to religious and ethnic groups. Quelle horreur !
As a researcher, I must admit that I am often surprised by politicians who focus on discursive di erences between countries, as discourse seems so often divorced from what is actually happening on the ground. I don’t mean here that ‘we’ don’t live up to our ideals (although this might be true as well). My claim, rather, is that politicians routinely misunderstand the character of their own ideals. Let me explain.
Read the interview
De radicalisering van het Sinterklaasgeloof
Artikel op de site van De Groene Amsterdammer
“De ongelovigen bewijzen het geloof in Sinterklaas dus een slechte dienst nu zijn toekomst door hun orthodoxie op het spel komt te staan. Door vast te houden aan de zwartheid van Piet, tonen ze zich bovendien ongevoelig voor de emoties van andere Nederlanders. Niet alleen voor de emoties van veel zwarte Nederlanders, want er zijn ook witte Nederlanders die Zwarte Piet graag zien verdwijnen, die hun Sinterklaasgeloof graag zuiver houden en van racistische smetten vrij. Mogelijk lukt het dan om het leukste geloof van Nederland te behouden.”