Afgelopen weekend was ik met mijn moeder uiteten. Toen we de bestelling hadden opgegeven, zei de serveerster: “Helemaal goed”. Mijn moeder, die nogal hardhorend is, dacht dat ze het verkeerd had verstaan en vroeg: “Wat zegt u?”, waarop de serveerster opnieuw zei: “Helemaal goed”. Mijn moeder rolde met haar ogen en sprak de historische woorden: “Wat fijn dat u mijn bestelling goedkeurt”. De stopwoorden prikkelden mijn moeder enorm; ze motiveerden haar tot een reeks van (alcoholische) bestellingen, die ook allemaal de goedkeuring konden wegdragen van de serveerster.
Column op Niemandsland