Interview: ‘De verzorgingsstaat is superieur’

Samenlevingsopbouw Vlaanderen is volop bezig zijn kijk op vermaatschappelijking scherp te stellen. Daarom gingen we praten met professor Jan Willem Duyvendak.

Jan Willem Duyvendak is geen onbekende van Samenlevingsopbouw. Van 1996 tot 2002 bekleedde hij de leerstoel Wetenschappelijke Grondslagen van het Opbouwwerk aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Ondertussen is hij faculteitshoogleraar sociologie aan de Universiteit van Amsterdam. Daar publiceert hij onder andere over sociale bewegingen, de culturalisering van burgerschap, en de transformatie van de verzorgingsstaat. Als socioloog tracht hij empirisch en reflexief tewerk te gaan. Duyvendak wil concepten als de participatiesamenleving, vermaatschappelijking en eigen kracht-denken minder ideologisch bekijken. Dat maakt zijn inzichten erg relevant voor de vermaatschappelijking van de zorg in Vlaanderen.

 

In een artikel op socialevraagstukken.nl stelt u dat we in on-sociologische tijden leven als het over sociaal beleid gaat. Wat bedoelt u daar precies mee?
Duyvendak: Ik geloof dat het Nederlandse decentralisatiebeleid en de transitie – of moet ik het afbraak noemen? – van de verzorgingsstaat op weinig empirische grond gestoeld is. Heel deze evolutie lijkt me voornamelijk door ideologie gedreven. Het beleid gebruikt idealen als autonomie en nabijheid op een manier die de ongelijkheid in de samenleving stevig dreigt te doen toenemen. Zeker wanneer ze, zoals nu het geval is, samengaan met een klimaat van antiprofessionalisme en anti-institutionalisme.”

Lees verder