Decentralisaties lijden onder een democratisch tekort

 in Article, decentralisaties, socialevraagstukken

‘De transitie is afgerond en men moet aan de slag met de transformatie. (…) Welke manier van denken wordt er nu van je verwacht? Want als het systeem verandert, dan betekent dit dat alle spelers en organisaties, wijzelf, ook moeten veranderen. Hoe doe je dat dan?’

Aldus een aankondiging van een workshop, getiteld Aan de slag met transitie en transformatie, die belooft ‘handvatten’ te geven voor ‘duurzame vernieuwing in het sociaal domein’. Aan de slag met de transitie en transformatie is dus: jezelf veranderen opdat je de verandering steunt in plaats van in de weg zit. Je moet je dus de vraag stellen welke verandering van jou wordt verwacht en hoe je die gaat voltrekken. Aan de slag met de transitie en transformatie is blijkbaar niet: met elkaar onderzoeken wat de ingezette veranderingen tot dusverre vermogen. Lees verder

De Franse verkiezingen: het verstikkende verlangen naar eenheid

 in news media, Opinion


‘Vaak wordt gesteld dat het Front National een Fremdkörper is in de Franse politiek: Frankrijk is toch immers het land dat openstaat voor iedereen, waar je staatsburgerschap kunt krijgen als je er geboren wordt, waar geen onderscheid wordt gemaakt naar kleur of klasse, waar broederschap heerst? Hoe kan het dan dat juist in Frankrijk, het land dat universele mensenrechten wil belichamen, een xenofobe partij zo hoog lijkt te gaan scoren bij de eerste ronde van de presidentsverkiezingen a.s. zondag?

Het antwoord is dat de populariteit van nativisme en xenofobie geen uitzonderingen zijn, geen anomalieën, maar een repeterend aspect van de Franse geschiedenis. De groei van het racistische Front National is een direct gevolg van het ‘kleurenblinde’ ideaal van Frankrijk: Frankrijk kan niet of nauwelijks omgaan met verschillen.’

Opiniestuk op volkskrant.nl

In mijn homoseksuele bestaan ben ik twee keer fysiek aangevallen. De eerste keer stond ik ’s nachts te kussen midden op het Leidseplein (hoe street wise kun je zijn…), de tweede keer verliet ik net een homokroeg in de Regulierdwarsstraat. In beide gevallen waren de geweldplegers jonge Marokkaanse Nederlanders.

Een paar jaar geleden heb ik meegewerkt aan een onderzoek naar anti-homogeweld. Hieruit bleek dat een even groot deel van dit geweld, namelijk 36 %, door autochtone jongens werd gepleegd als door Marokkaanse Amsterdammers. Maar omdat er meer jonge autochtonen zijn, waren de Marokkaanse geweldplegers oververtegenwoordigd (de burgemeester van Amsterdam vond die conclusie trouwens te slap, die meende dat we vooral moesten benadrukken dat Nederlandse Marokkanen zich hieraan schuldig maken).

Lees de column Generalisaties op Niemandsland

To be Dutch, or not to be

 in Article

Essay met Josip Kesic in De Groene Amsterdammer

“Niet alleen de VVD en de PVV benadrukken in hun verkiezings-programma’s het ‘typisch Nederlandse’, ook de progressieve partijen doen dat.

We hadden beter kunnen weten. Wie zich verbaasde over de lompheid waarmee premier Rutte in zijn brief aan ‘alle Nederlanders’ onderscheid maakt tussen ‘gewone’ Nederlanders en anderen (die terug moeten naar hun ‘eigen land’ als ze niet normaal doen), had blijkbaar het vvd-verkiezingsprogramma gemist. Daaruit spreekt namelijk een obsessie met Nederland en ‘Nederlandsheid’: er staat maar liefst 361 keer dat iets (typisch) Nederlands is. Een paar voorbeelden: ‘De typisch Nederlandse onverzettelijkheid – verantwoordelijkheid nemen als het even tegen zit – juist in moeilijke tijden’; ‘Optimistische en nuchtere Nederlanders die van aanpakken weten en waarde hechten aan onze typisch Nederlandse manier van leven’; ‘Typisch Nederlands, elkaar steunen als het moeilijk is.’ ”

Lees het artikel

Toneelgroep Amsterdam speelde The Fountainhead – een toneelstuk dat ons de zegeningen van de markt zou moeten tonen – op weergaloze wijze. Het verhaal draait om een architect die eigenzinnig zijn gang gaat en zich niet laat leiden door collega’s noch door opdrachtgevers. Hij is de belichaming van de belofte dat de markt bij uitstek ruimte biedt aan originaliteit en creativiteit. Maar de interpretatie door TGA van The Fountainhead was dubbelzinniger: waren de meeste architecten niet erg kameleontisch door precies te doen wat de opdrachtgever vroeg? Is marktconformiteit niet veeleer een garantie voor uniformiteit? Wordt de eigenzinnige enkeling niet weggedrukt door de markt?

Lees de column De markt van de minste weerstand op Niemandsland

Experiential knowledge as a resource for coping with uncertainty: evidence and examples from the Netherlands

 in Publication

Baillergeau, E. & J.W. Duyvenchrs20-v018-i05-06-coverdak (2016): Experiential knowledge as a resource for coping with uncertainty: evidence and examples from the Netherlands, Health, Risk & Society, DOI: 10.1080/13698575.2016.1269878

‘In this article, we examine how experiential knowledge is used in areas such as mental health care and youth policy and how it relates to the dominant form of knowledge that underpins these policy areas, ‘expert knowledge’. Experiential knowledge is sometimes considered a resource that helps people in vulnerable situations respond to uncertain futures. Although frequently undervalued, experiential knowledge is involved in multifaceted responses to situations imbued with uncertainty. In this article, we examine the nature of experiential knowledge as a resource and develop a typology of experiential knowledge drawing on existing studies. Experiential knowledge is not merely ‘lay beliefs and fallacies’ that holders of expert knowledge should be aware of so that they can better implement top-down strategies; it reflects lived experiences that are difficult for outsiders to capture. In the Netherlands, the rise of lived experience as a resource for intervention was born through the critique of the hegemonic power of ‘expert knowledge’ and as policymakers recognised the potential contribution of ‘experiential experts’ in shaping responses to situations characterised by high uncertainty. In such situations policymakers can draw on insights into the experience of usually silent stakeholders: people deemed at risk. In this article, we also highlight tensions related to these particular multifaceted responses, suggesting that experiential knowledge is viewed with ambivalence by some other stakeholders.’

Engineering community spirit. Article in Citizenship Studies

 in Publication

ccst20-v021-i01-coverDe Wilde, M. & Duyvendak, J.W. (2016) Engineering community spirit. The pre-figurative politics of affective citizenship in Dutch local governance. Citizenship Studies. 20 (8): 973-993, DOI: 10.1080/13621025.2016.1229194

‘Over the past two decades, communitarian criticisms of the lack of public engagement and a sense of local belonging have inspired extensive debates across Western Europe on how best to govern deprived urban neighbourhoods. One governmental strategy has been to engineer neighbourhood communities as localised, collective spheres of belonging. In this article, we show how ‘governing through affect’ has been part of Dutch neighbourhood policy since the turn of the millennium. Through an in-depth study of a community participation programme in a deprived Amsterdam neighbourhood, we analyse how policy practitioners use ‘sensitising policy techniques’ to enhance social cohesion and encourage communitarian citizenship among neighbourhood residents. Although governments often speak of ‘communities’ as self-evident entities, we argue that communities are better understood as enactments where discourses of neighbourliness, proximity, intimacy and familiarity encourage a localised, collective sense of belonging – a governmental strategy that mimics the ‘pre-figurative’ politics of radical social movements.’