Op zoek naar verklaringen voor rellen en rechts populisme wordt gesproken over achterstanden en cultuur. Maar misschien moeten we het eens over de man hebben, zegt Jan Willem Duyvendak, hoogleraar sociologie. ‘Waar moet die nog respect aan ontlenen?’ Interview in Trouw
De Groene Amsterdammer, 10 februari, Opstand der giftige mannen
Trouw, 6 februari, Rutte heeft de sociologie juist nodig. Opiniestuk met Pearl Dykstra, Godfried Engbersen en Mark van Ostaijen (Ook verschenen op socialevraagstukken.nl)
Der Spiegel, 30 januari, Niederländischer Soziologe über Anti-Lockdown-Krawalle. »Der Protest ist die dunkle Seite der Emanzipation«
Het Parool, 30 januari, Rellen van protestcoalitie zijn schreeuw van machteloosheid
Radio 1, Dit is de Dag, 27 januari, Moet je relschoppers proberen te begrijpen?
The Spectator, 27 january, Inside the Dutch anti-lockdown riots
The Telegraph, 27 january, Libertarians v lockdown: what turned the mild-mannered Dutch to rioting and looting?
BNR Nieuwsradio, 27 januari, ‘Deel demonstranten is losgezongen van de werkelijkheid’
De Standaard, 26 januari, Als alleen het eigen gelijk er toe doet
Het Parool, 25 januari, Waar komt deze ongekende geweldsexplosie vandaan?
Hoe politici al decennia middels het mantra ‘thuisvoelen’ het integratievraagstuk proberen te bezweren, maar het tegendeel bewerkstelligen. Kijk de Brainwash Talk terug op NPO Start.
Thuis. Vóór corona en de lockdown klonk het altijd zo verlokkelijk: vertrouwd, warm, veilig. Maar na de zoveelste week gedwongen thuisblijven begint het begrip zijn glans te verliezen. De onttovering van thuis, noemt socioloog Jan Willem Duyvendak dat. Aan de hand van muziek spreekt hij erover met Floortje Smit.
Stel nu dat politici van de Covid-19-crisis leren dat thuisvoelen thuis al zo moeilijk is en sentimenteel ‘eigen thuis’-beleid tot o.a. sociale uitsluiting leidt. Zou dat ruimte geven om politiek en burgers niet langer te belasten met thuisgevoel? Lees het essay op Groene.nl
De coronacrisis leert ons dat het gewone geen sociale categorie is, geen mal waar je mensen in kunt drukken, maar een omgangsvorm. We voelen nu wat het verwaarloosde geluk van een voorspelbaar dagelijks leven inhoudt. Het gewone, dat is zonder vrees naar werk of vrienden kunnen. Geen stress over hoe dichtbij mensen komen staan op straat, en of je wel bij je zieke moeder langs kan. Ongetwijfeld zijn onze industriële leefwijze en reislustige cultuur mede debet aan de verspreiding van het virus, maar het gevolg van Covid-19 zou moeten zijn dat we het gewone herwaarderen als wat het daadwerkelijk is: wat mensen dagelijks onder elkaar doen en wat mensen bindt. Lees via nrc.nl
Twintig jaar geleden lieten Paul Scheffer (Het multiculturele drama) en Felix Rottenberg (De Akbarstraat) het debat over integratie ontvlammen. Nu, twee decennia later, komen ze allebei met een ‘update’. Jan Willem Duyvendak meent dat beide opiniemakers zich rond 2000 gedroegen als drama queens. ‘Rottenberg lijkt geleerd te hebben van de afgelopen twintig jaar, Paul Scheffer is hardleerser.’
Een hoofdkenmerk van de rechtsstaat is dat minderheden rechten hebben om de hegemonie van de meerderheidscultuur enigszins te matigen. Waarom moet de meerderheid daar dan weer rechten aan ontlenen, zoals rechts verontwaardigd roept?
Lees het essay op de site van de Groene Amsterdammer
“Right-wing discourses and issues of belonging and collective identity in Europe’s political and public spheres are often analysed in terms of Islamophobia, racism and populism. While acknowledging the value of these concepts, Kešić and Duyvendak argue that these discourses can be better understood through the logic of nativism. Their article opens with a conceptual clarification of nativism, which they define as an intense opposition to an internal minority that is seen as a threat to the nation due to its ‘foreignness’. This is followed by the analysis of nativism’s three subtypes: secularist nativism, problematizing particularly Islam and Muslims; racial nativism, problematizing black minorities; and populist nativism, problematizing ‘native’ elites. The authors show that the logic of nativism offers the advantages of both analytical precision and scope. The article focuses on the Dutch case as a specific illustration of a broader European trend.”
Read the open access article on Taylor & Francis online
“Presenting several in-depth studies, this book explores how super-diversity operates in every-day relations and interactions in a variety of urban settings in Western Europe and the United States.
The contributors raise a broad range of questions about the nature and effects of super-diversity. They ask if a quantitative increase in demographic diversity makes a qualitative difference in how diversity is experienced in urban neighborhoods, and what are the consequences of demographic change when people from a wide range of countries and social backgrounds live together in urban neighborhoods. The question at the core of the book is to what extent, and in what contexts, super-diversity leads to either the normalization of diversity or to added hostility towards and amongst those in different ethnic, racial, and religious groups. In cases where there is no particular ethno-racial or religious majority, are certain long-established groups able to continue to exert economic and political power, and is this continued economic and political dominance actually often facilitated by super-diversity?
With contributions from a number of European countries as well as the USA, this book will be of interest to researchers studying contemporary migration and ethnic diversity. It will also spark discussion amongst those focusing on multiculturalism in urban environments. This book was originally published as a special issue of Ethnic and Racial Studies.“